เขาว่าชีวิตเราเกิดมา มันต้องกล้าติดปีกแล้วพาตัวเองบินสูง พาตัวเองออกไปสู่เส้นขอบฟ้า เจอเมฆ หมอก ฝน พายุบ้าง ก็ถือว่ามันคือส่วนหนึ่งของท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ แต่ ณ ตอนใด ตอนหนึ่ง เมื่อปีกมันถลาลงต่ำ หมุนตามโลกไม่ทัน ฝ่าฟันเกลียวพายุฝนไม่ได้ คิดว่ามันคงลงกระแทกพื้น ใจคิดแต่ว่า ปีกแห่งความฝันหากมันแตกหักแล้ว คงยากนักที่จะกลับมาเหมือนเดิม วินาทีที่พื้นมันใกล้แค่เอื้อม Continue reading
ช่วงนี้เรามีสภาวะ moody บ่อยจนตัวเองเริ่มหวั่นใจ ว่า ฤ ที่แท้ เราคือคนทีไร้ซึ่งตรรกะของการใช้ชีวิตอย่างผู้มีสติควรจะมี…..ซึ่งภาษาทั่วไปคือ กูก็คือผู้หญิงเอาแต่ใจไร้เหตุผลคนนึงน่ะแหละ ก็ลงเอยที่พยายามเก็บไว้ เพราะมันคงไปทำให้ใครบาดเจ็บแบบไม่ตั้งใจเอาแน่ๆ แต่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้อีกว่า……ความรู้สึกมันเดินทางผ่านเวลาและอากาศได้ โอเค เราขอโทษนะ I’m so moody lately which I Continue reading
ยอมรับว่าตัวเองเป็นมีความ Freak บางอย่างที่ยังหาจุดลงตัวอยู่ คือถ้าจะทำอะไร มันก็ต้องออกมาเลิศเล่อสมบูรณ์ดูดี จะเสียเวลาซักวัน เดือน หรือปีก็เอาเหอะ ขอให้มันออกมาใช่ ยังไงก้คุ้ม และผ่านมาแล้ว 7 เดือน (ถ้าท้องนี่ก็ใกล้คลอดเต็มแก่แล้ว) ก็ยังไม่ได้ update Blog ดั่งที่ตั้งปนิธานไว้แต่อย่างใด จะเพราะอะไรน่ะเหรอ……ก็ขอเริ่มที่ >>>> Continue reading
ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีทุกครั้งที่เราๆในครอบครัวคอยพร่ำบ่นและเที่ยวหาอาหารร้านนั้น ร้านนี่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เป็นของรักษาสุขภาพเท่าไหร่ต่อหน้าพี่ชายของฉันที่เลือกมากิน Vegan (ไม่ทานเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์) แบบเต็วตัว ด้วยเพราะเหตุผลของสภาพร่างกายนิดหน่อย และด้วยพี่ชายฉันเป็นคนสูงโย่งและผอมดั่งช่วงขา Girl Gen ทำให้เขายิ่งดูผอม ซีด สูงโย่งเข้าไปอีก หลังจากที่กินอาหารชั้นพรหมอย่างผัก ผลไม้ (อิจฉาช่วงขามาก) My brother becomes `100% Continue reading
บ้านชั้นมักจะมีแขกทางไกลคอยแวะเวียนมาพักด้วยเสมอๆ แล้วหน้าร้อนนี้ก็เป็นทีของเกตุ หรือ Katherine ลูกสาวคนเล็กของลูกสาวคนโตของยายที่เป็นน้องของยายชั้น เอาง่ายๆนะ = ลูกพี่ลูกน้อง (ขออภัยในระบบเครือญาติอันซับซ้อนของสังคมเอเชียที่ตั้งใจกวนตีนให้งง) Our house always welcome visitors from oversea. And This Summer we Continue reading
คืนวันศุกร์แห่งชาติคือความมหัศจรรย์ที่จะได้โยนสิ่งที่แบกไว้มาทั้งอาทิตย์ไว้ออกจากบ่า และก็คือสิ่งที่มนุษย์เงินเดือนโหยหาเป็นธรรมดาสามัญ….. ขอวันศุกร์นี้ซักวันละกันนะ Friday is a national magic day for human being to throw all of the burdens out of Continue reading
ทำงานกันไปตั้งกะ 9 โมงยัน 6 หรือบางครั้งก็ลากไปเรื่อยถึงเลข 7 เลข 8 ตามจังหวะ ร่างกายมันก็ต้องการเครื่องย้อมใจให้รู้สึกสงบจิต สบายใจบ้างในแต่ละวัน และฉันก็ค้นพบสิ่งเสพติดอันหอมหวานกลมกล่อม……..วันละแก้ว ซัดไป 7 วัน มันก็มีผลตามมาแน่นอนนะแจ๊ะ ถึงเวลาลากตัวเองกลับไปสู่วงเวียนลู่วิ่งอีกครั้ง กับภารกิจกำจัดส่วนเกิน แต่การจะเอาให้ตัวเองรอดจากการวิ่งอยู่เฉยๆ ได้มันก็ต้องหาอะไรมาโฟกัสไม่ให้ฟุ้งซ่านกันไป Continue reading
I think I stuck in this comfy bean bag for too long…… Shouldn’t hunger for an unpredictable help…… Oh well, Continue reading
Pinnary 